Af en toe zet ze mij zelfs nog eens ergens af. Ik rij graag met haar mee. Dat heeft niet alleen te maken met het soort geborgenheid dat een kind zou kunnen voelen bij zijn ouder in de auto wanneer die na het kerstdiner terug naar huis rijdt. Al is dat rustige ritje terug op de achterbank, half in slaap en met een zeer goed gevuld buikje, minstens een even fijn gevoel. Nee, daar heb ik het niet zozeer over. Wat ik nu veel meer apprecieer in haar rijgedrag zijn dingen die mij als kind nooit opvielen.

Vanop de passagiersstoel
 

Het zijn schijnbaar kleine dingen, maar het zijn net die zaken waardoor ik me in de auto bij haar veilig voel. Veel veiliger dan wanneer ik met een vriend mee rij, al is die persoon BOB. Mogelijk is het de controlefreak in mij, maar ik controleer steeds de snelheid die mensen aanhouden wanneer ik bij hen in de auto zit. Vanop de passagiersstoel gluur ik stiekem naar de snelheidsmeters op het dashboard. Heeft deze persoon gezien dat er hier maar 50 gereden mag worden? Mijn moeder wel, altijd. Ze zal ook steeds haar gordel vastklikken voor ze vertrekt en raar opkijken moest de persoon naast haar niet hetzelfde doen. Toch zijn er ook minder aangename zaken. Er wordt vaak op haar getoeterd als ze net iets trager terug vertrekt aan het verkeerslicht. En de juiste afslag op de autosnelweg of ergens anders, ja, die mist ze soms, ook met de gps aan.
 

Dit heeft twee oorzaken, die steeds samen voorkomen. De eerste is dat ze twijfelt welke afslag het nu eigenlijk juist is.  Belangrijker is eigenlijk nummer twee: zij doet geen overhaaste poging om die afslag toch nog te halen. Ook niet als ze daarna moet omrijden. Dat heeft met haar gevoel voor veiligheid te maken. Mijn moeder beseft dat autorijden buiten vrijheid ook risico’s inhoudt en dat doet ze meer dan vele andere weggebruikers.

Positieve aspecten in het rijgedrag van ouderen

Toch is ze daarin niet alleen. Uit onderzoek blijkt dat mensen uit haar leeftijdscategorie, 65 tot 75 jaar, zich minder veilig voelen in het verkeer dan andere leeftijdsgroepen. Dit geldt ook voor mijn moeder.  Om hieraan tegemoet te komen,  past men zijn rijgedrag aan. Men onthoudt zich van het maken van een bewuste overtreding zoals rechts inhalen en bewaart afstand tussen de voertuigen. Tegelijkertijd gaat men de snelheidslimieten vaker respecteren en ook minder vaak wisselen van rijstrook dan andere weggebruikers.*

Terwijl er vaak wordt gesakkerd op oudere autobestuurders zijn al deze aspecten eigenlijk kwaliteiten van een gedegen chauffeur. En het zijn net die eigenschappen waardoor ik maar wat graag met mijn moeder meerijd.

Voor al die solide rijlessen die ik vanop het passagiersstoeltje van jou meekrijg, merci Mama.
 

Sara Motoi
Medewerker beeldvorming en participatie Vief vzw

Bron: Martensen, H.(2014), p29, 31 en 34.